Znaki taktyczne i prewencyjne
Jak korzystać?
Znaki taktyczne i prewencyjne dla straży pożarnych stanowią zbiór symboli graficznych, oznaczeń i gestów, przeznaczonych do sprawnego przekazywania informacji lub graficznego zobrazowania sytuacji, rozmieszczenia sił i środków, elementów i obiektów związanych z ochroną przeciwpożarową lub bezpieczeństwem ludności. Znaki graficzne mogą być wykorzystywane przy sporządzaniu planów i map w trzech przedziałach wielkości podziałek.
1. Przedział interwencyjny o podziałkach z zakresu od 1:100 do 1:2000 włącznie, przeznaczony do zobrazowania sytuacji dotyczącej rozmieszczenia, przemieszczenia oraz działań i zamiarów sił i środków o wielkości odpowiadającej interwencyjnemu typowi kierowania działaniami ratowniczymi oraz do przedstawienia zabezpieczeń i systemów przeciwpożarowych.
2. Przedział taktyczny o podziałkach z zakresu od 1:2500 do 1:20000 włącznie, przeznaczony do zobrazowania rozmieszczenia, przemieszczania oraz działań i zamiarów sił i środków o wielkości odpowiadającej taktycznemu typowi kierowania działaniami ratowniczymi.
3. Przedział strategiczny o podziałkach równych 1:25000 lub większych, przeznaczony do zobrazowania rozmieszczenia, przemieszczania oraz działań i zamiarów sił i środków o wielkości odpowiadającej strategicznemu typowi kierowania działaniami ratowniczymi lub zobrazowania rozmieszczenia jednostek i instytucji.
Stosowane do sporządzenia planów i map podziałki pogrupowane zostały w tablicach nr 1,2,3 oraz 4 w taki sposób, aby przyjętemu poziomowi operacyjnemu działań (interwencyjnemu, taktycznemu, itd.) odpowiadał adekwatny zakres skal i dostępny podzbiór znaków. Dla przyjętego poziomu operacyjnego, znaki należy konstruować w taki sposób, aby wszystkie ich elementy składowe występowały w przyjętym podziale podziałek i przy zastosowaniu odpowiedniej kolorystyki określonej w dalej. Na elementy występujące w znakach taktycznych i prewencyjnych składają się kształty podstawowe sprzętu, jednostek i armatury oraz oznaczenia uzupełniające. Dla przyjętej skali odwzorowania działań, możliwe są do utworzenia tylko takie znaki, których wszystkie elementy składowe występują w tablicach dla przyjętej skali. Przykłady poprawnych konstrukcji znaków taktycznych i oznaczeń pożarniczych zawiera tablica nr 6. Znaki należy sporządzać w sposób staranny, a ich wielkość dobierać odpowiednio do skali mapy, zachowując należyte wzajemne proporcje pomiędzy znakami.
Do graficznego przedstawienia sytuacji na planach i mapach wykorzystywane jest sześć kolorów: czarny, ciemnobrązowy, czerwony, niebieski, zielony i żółty. Symbolika przyjętej kolorystyki znaków przedstawia się następująco:
1) kolor ciemnobrązowy - jest na planach i mapach używany do znaczania sił i środków oraz zamiarów taktycznych obrony cywilnej oraz straży pożarnych - na dokumentacji sporządzonej na potrzeby wewnętrzene straży pożarnych kolor ciemnobrązowy może być zastępowany kolorem czarnym.
2) kolor czerwony - jest na planach i mapach używany do oznaczania pożarów ich zasięgów i stref zniszczeń oraz zjawisk towarzyszących i ich parametrów, stref zagrożenia wybuchem, oddzieleń przeciwpożarowych i dojazdów straży pożarnych, jak również sił i środków nieprzyjaciela - na potrzeby wewnętrzne podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego kolor czerwony służy również do oznaczania wchodzących w jego skład zawodowych jednostek ratowniczo-gaśniczych straży pożarnych oraz ich sił i środków.
3) kolor niebieski - jest na planach i mapach używany do oznaczenia zasobów wodnych oraz niepalnych materiałów i elementów konstrukcyjnych budynków, jak również sił i środków wojsk własnych i sprzymierzonych oraz policji i straży miejskich.
4) kolor żółty - jest na planach i mapach używany do oznaczenia materiałów i mediów palnych, stref zagrożenia (z wyjątkiem strefy zagrożenia wybuchem) oraz do oznaczania broni masowego rażenia.
5) kolor zielony - jest na planach i mapach używany do oznaczania dróg i kierunków ewakuacji, wybranych jednostek organizacyjnych lasów państwowych, a także broni i amunicji minowej.
6) kolor czarny - jest na planach i mapach używany do oznaczenia znaków topograficznych oraz sił i środków oraz zamiarów taktycznych jednostek straży pożarnych, na planach i mapach sporządzonych na potrzeby własne (w miejsce ciemnobrązowego).
Występujące na niektórych oznaczeniach metaliczne kolory: złoty (dla oznakowań kierujących typu strategicznego), srebrny (dla oznakowań kierujących typu taktycznego) i brązowy (pomarańczowy) (dla oznakowań kierujących typu interwencyjnego) nie stosuje się na planach. Znajdują zastosowanie jako tła emblematów dowódców kierujących działaniami ratowniczymi poziomu strategicznego, taktycznego i interwencyjnego.
Sposób konstrukcji graficznego znaku taktycznego lub prewencyjnego oparty jest na jednoznacznie przyjętych zasadach. Do kształtu podstawowego znaku określonego w tablicach 1 i 2, mogą być we wskazanych na rysunku miejscach dodawane oznaczenia szczegółowe zawarte w tablicach 3 i4 oraz dowolne napisy i objaśnienia. Szczegółowe zasady konstrukcji znaku przedstawione zostały na poniższym rysunku.
Rys. Konstrukcja znaku operacyjnego lub prewencyjnego dla straży pożarnych. Oznaczenia:
1 - pole nad znakiem określa szczebel taktyczny jednostki i (lub) dane radiowe;
2 - podstawowy kształt oraz barwa linii określa rodzaj symbolu i przynależność;
3 - pole wewnętrzne znaku precyzuje jego znaczenie i parametry;
4 - barwa wnętrza znaku wyróżniająca formacje działające w ramach KSRG;
5 - pole wewnętrzne dolne zawiera dodatkowe informacje o znaku;
6 - pole pod znakiem zawiera nazwę lub opisuje pododdział.
1 - pole nad znakiem określa szczebel taktyczny jednostki i (lub) dane radiowe;
2 - podstawowy kształt oraz barwa linii określa rodzaj symbolu i przynależność;
3 - pole wewnętrzne znaku precyzuje jego znaczenie i parametry;
4 - barwa wnętrza znaku wyróżniająca formacje działające w ramach KSRG;
5 - pole wewnętrzne dolne zawiera dodatkowe informacje o znaku;
6 - pole pod znakiem zawiera nazwę lub opisuje pododdział.
W prawym dolnym rogu planów przedstawiających graficzne zobrazowanie działań taktycznych lub operacyjnych, należy umieszczać tabelkę zawierającą istotne elementy opisowe. Schemat tabelki przedstawia poniższy rysunek.
Rys. Tabelka nanoszona na planach i mapach działań ratowniczych, ćwiczeń lub dla zobrazowania sytuacji taktycznej albo operacyjnej. Oznaczenia:
1 - data i czas - data i czas początku chronologii działań (w tym przypadku 1 stycznia 2000 r. godz. 00 minut 01) w formacie daty RRMMDD i czasu GGMM;
2 - tytuł - nazwa planu lub zdarzenia;
3 - dane geograficzne i meteorologiczne - zawiera opcjonalnie "różę kompasową" (tylko wtedy gdy północ geograficzna nie wypada u góry planu) oraz operacyjnie istotne dane meteorologiczne - w tym wypadku kierunek i siłę wiatru (metry na sekundę lub stopnie Beauforta) oraz temperaturę powietrza;
4 - opis - opcjonalnie opis planu i uwagi;
5 - numer - dla zdarzeń rzeczywistych zawiera numer wg ewidencji oraz dwucyfrową końcówkę roku wystąpienia zdarzenia (w tym wypadku dwutysięcznego);
6 - sporządził - personalia osoby sporządzającej plan;
7 - skala - przyjęta podziałka planu.
1 - data i czas - data i czas początku chronologii działań (w tym przypadku 1 stycznia 2000 r. godz. 00 minut 01) w formacie daty RRMMDD i czasu GGMM;
2 - tytuł - nazwa planu lub zdarzenia;
3 - dane geograficzne i meteorologiczne - zawiera opcjonalnie "różę kompasową" (tylko wtedy gdy północ geograficzna nie wypada u góry planu) oraz operacyjnie istotne dane meteorologiczne - w tym wypadku kierunek i siłę wiatru (metry na sekundę lub stopnie Beauforta) oraz temperaturę powietrza;
4 - opis - opcjonalnie opis planu i uwagi;
5 - numer - dla zdarzeń rzeczywistych zawiera numer wg ewidencji oraz dwucyfrową końcówkę roku wystąpienia zdarzenia (w tym wypadku dwutysięcznego);
6 - sporządził - personalia osoby sporządzającej plan;
7 - skala - przyjęta podziałka planu.
Zasady prawidłowego budowania znaków, ich kolorystykę, elementy składowe i przykładowe konstrukcje przedstawiają tablice nr 1,2,3,4,5,6.